غروب بود و غریبی و یک زن تنها
زنی که آسیه، مریم، خدیجه نه زهرا
زنی که راضیهً مرضیه که صدیقه
عزیزه، طاهره، مهدیه، انسیه، حورا
زنی که سیده بانوان هر دو جهان
که در بصیرت و ایمان و علم، بی همتا
زنی شبیهِ . شبیهی نیافتم هرگز
زنی که رشک ن تا همیشه تا فردا
خدا چو خواست که تسکین دهد رسولش را
بشارتیش فرستاد و گفت "اعطینا"
به گاه توبه آدم، خدا شفیعش شد
به نام نامی زهرا و "علم الاسما"
***
کتاب خاطره ها را ورق ورق مویید
کتاب خاطره های غریبی مولا
نبود در دل او آرزو به جز این که
دوباره بشنود از ماذنه . ولی حالا
بلال آمد و می خواست مرهمی باشد
به دردهای غریبی دختر طاها
***
شنید "اشهد ان". دروغ می گویند
گریست "اشهد ان لا اله الا اللا."
شنید "اشهد ان محمداً" نالید
گریست "اشهد ان محمداً" بابا
شکست بغض و امانش نداد گریه تلخ
تمام شهر غریب اند و کوچه ها تنها
***
خبر رسید که طاقت نماند بانو را
بلال بس کن و دیگر اذان مگو این جا
بلال بانگ اذانت به درد می آرد
تمام فاطمه را نه خدای زهرا را
شنید "اشهد انَ" محمداً" این بار
گریست دختر دریا تمام دریا ها.
زنی ,اشهد ,ان ,زهرا ,محمداً ,ها ,زنی که ,اشهد ان ,شنید اشهد ,ان محمداً ,کتاب خاطره
درباره این سایت